گریس و تفاوت آن با روغن در روانکاری بلبرینگ

گریس بلبرینگ Grease در واقع نوعی روان کننده برای حرکت ساچمه های بلبرینگ در گردش در تماس با قفسه و رینگ بلبرینگ محسوب می شود. روان کننده های انواع یاتاقان بلبرینگ ها در نوع مختلف روغن با ویسکوزیته کمتر و گریس بلبرینگ با ویسکوزیته بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند که انتخاب بین این دو روان کننده به نوع بلبرینگ و یاتاقان، سرعت دورانی حرکت ساچمه های بلبرینگ، شرایط محیطی بالاخص دمای محیط و دمای کاری بلبرینگ بستگی دارد. تنوع و ماندگاری بیشتر گریس ها سبب کاربری عمده تر آنها در روانکاری بلبرینگ ها در مقایسه با روغن شده است.

انتخاب میان روغن و گریس در روانکاری بلبرینگ ها به فاکتور های متنوعی بستگی دارد اما در کل مزایای گریس به روغن بسیار قابل توجه بوده و اغلب برند های معتبر نیز در روانکاری یاتاقان بلبرینگ ها از گریس استفاده می کنند. همانطور که گفته شده از مهمترین فاکتور ها در انتخاب گریس یا روغن نوع بلبرینگ می باشد. بلبرینگ های شعاعی که در آنها ساچمه ها در ارتفاعات مختلف در اتصال شافت های افقی قرار می گیرند نیاز به روان کننده هایی دارند که حالت نیمه جامد داشته باشد تا موقعیت مکانی خود را در اتصال بلبرینگ حفظ کند. از این رو در اتصال بلبرینگ های شعاعی مانند بلبرینگ شیار عمیق، بلبرینگ خود تنظیم و بلبرینگ تماس زاویه ای استفاده از گریس بلبرینگ به روغن به سبب حفظ موقعیت مکانیکی ترجیح داده می شود. در مورد بلبرینگ ها و رولبرینگ های کف گرد که در آنها اغلب از یک رینگ در دو طرف ساچمه استفاده می شود این رینگ مانند کاسه ای نگه دارنده برای روان کننده عمل کرده و در این نوع از بلبرینگ که در اتصالات شافت های عمودی و برای تعلیق بار های محوری استفاده می شود قابلیت بکارگیری روغن بجای گریس بلبرینگ نیز فراهم می باشد.